Zamek Rozafat to monumentalna średniowieczna warowna twierdza w Albanii, położona na malowniczym skalnym wzniesieniu (130 metrów n.p.m.) w rozwidleniu rzeki Buny około 3 km w kierunku południowo-zachodnim od Szkodry. Jego historia sięga czasów starożytnych, kiedy to strategiczne położenie tego miejsca docenili już Ilirowie budując tu swoją ufortyfikowaną osadę. Pod koniec XIV wieku warownia dostała się pod panowanie Republiki Weneckiej. To właśnie wtedy zostały przeprowadzone liczne przebudowy, które nadały jej ostateczny kształt. Twierdza Rozafat uwieczniona została w historii Albanii, jako miejsce heroicznej obrony przeciwko Turkom w czasie bitwy o Szkodrę która stoczona została w latach 1478-1479. Obecnie wewnątrz zamku znajduje się muzeum poświęcone jego historii a z jego murów rozpościera malownicza panorama pobliskiego miasta oraz Jeziora Szkoderskiego. Według miejscowej legendy nazwa zamku pochodzi od imienia pewnej kobiety - Rosaphy, którą w czasie wnoszenia zamku żywcem zamurowano w murach twierdzy. W owych czasach proceder ten był bardzo często stosowany, gdy w skutek licznych zawaleń podczas budowy, główny budowniczy podejmował decyzję o wmurowaniu w konstrukcję budowli swojej małżonki albo innej kobiety. Uważano, że miało to pomóc w szczęśliwym ukończeniu budowli.