Inveraray to niewielka miejscowość w zachodniej Szkocji, położona na zachodnim brzegu Loch Fyne. Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowany w pobliżu miasteczka okazały zamek (Inveraray Castle). Jego początki sięgają drugiej dekady XVIII wieku, kiedy to powstał pierwszy projekt budowli. Jego autorem był znany angielski architekt John Vanbrugh (1664-1726), znany także z projektu Blenheim Palace. W kolejnych latach projekt zamku był modyfikowany przez kolejnych projektantów - Rogera Morrisa i Williama Adama. Ten drugi nadzorował budowę rezydencji która rozpoczęta została w 1746 roku. Fundatorem budowli był Archibald Campbell, 3. książę Argyll. Budowę ukończono w 1789 roku, a pierwszym mieszkańcem posiadłości był John Campbell, 5. książę Argyll, który zamieszkał tu wraz ze swoją żoną Elizabeth. Całość zaś otoczono malowniczym parkiem krajobrazowym z francuskimi ogrodami. Zamek wzniesiono w pobliżu dawniejszej twierdzy, która miała prawdopodobnie formę wieży mieszkalnej, a którą w czasie budowy zamku rozebrano. Przy okazji budowy wyburzono też zabudowania niewielkiej wioski, której mieszkańców przeniesiono do nowo wybudowanego niewielkiego założenia miejskiego nad brzegiem Loch Fyne, które odtąd nosi nazwę Inveraray. W 1877 a potem w 1975 roku zamek został nawiedzony przez pożary w czasie których zniszczeniu uległa znaczna część drugiego piętra budowli oraz dach. Na szczęście udało się ocalić większość zabytkowego wyposażenia. Obecnie gruntownie odrestaurowana posiadłość udostępniona jest dla zwiedzających. Styl architektoniczny zamku stanowi połączenie baroku, neogotyku i stylu palladiańskiego. Budowlę wzniesiono na planie kwadratu, z czterema wieżami w narożach. Wieże przykryte są stożkowatymi dachami. Zamek posiada trzy kondygnacje nadziemne oraz przyziemie, otoczony jest fosą. Na parterze znajdują się pomieszczenia reprezentacyjne, sale balowe i część pomieszczeń używanych przez właścicieli, piętra zajmują w większości pokoje mieszkalne. W centrum budowli znajduje się główny salon na rzucie kwadratu, którego wysokość sięga samego dachu zamku. Sufit salonu znajduje się na wysokości 21 metrów, jest przeszklony i doświetla również klatki schodowe prowadzące na wyższe piętra. Salon zamku uznawany jest za najwyższe pomieszczenie w Szkocji.
