Aberdeen to miasto portowe w północno-wschodniej Szkocji, położone przy ujściu rzek Don i Dee do Morza Północnego. Według miejscowych legend założone zostało w 580 roku przez św. Machariusza. W 1179 roku Aberdeen otrzymało prawa miejskie i wkrótce stało się siedzibą biskupstwa. Na przełomie XII i XIV wieku Aberdeen pełniło funkcję funkcję rezydencji królów szkockich. Wtedy też w skutek poważnych zniszczeń w czasie konfliktów zbrojnych z Anglią (w 1336 roku wojska Edwarda III spaliły miasto) ówcześni włodarze miasta zdecydowali się w sąsiedztwie starego miasta wybudować Nowe Aberdeen. Ostatecznie w XIX wieku state i nowe Aberdeen zostały połączone w jeden duży ośrodek miejski. Z uwagi na to że większa część starszej zabudowy miasta wzniesiona została z granitu nazywane bywa ono często także Granitowym Miastem (Granite City). Do najważniejszych zabytków Aberdeen zaliczyć można m in. wczesnogotycką granitową katedrę św. Machariusza (jedyna tego typu budowla w całej Wielkiej Brytanii), XIV wieczny kamienny most, budynek teatru, kościół św. Marka, halę targową Mercat Cross, Różaną Górę, oraz XV wieczną zabudowę uniwersytecką.