Jaskinia Radochowska

Radochów to niewielka miejscowość w południowo-zachodniej Polsce, położona w dolinie potoku Jaskiniec na terenie Gór Złotych (Sudety Wschodnie). Tym co przyciąga tu wielu turystów jest usytuowana w pobliżu wioski Jaskinia Radochowska. Do czasu odkrycia Jaskini Niedźwiedziej w 1966 roku była to największa i najczęściej odwiedzana grota w całych Sudetach. Jej usytuowanie w pobliżu znanego uzdrowiska w Lądka Zdroju przyczyniło się do spopularyzowania się jej wśród turystów jak i kuracjuszy. Jeszcze na początku XIX wieku jaskinia szczyciła się wspaniałą, bogatą szatą naciekową (o czym świadczy jej pierwotna nazwa Grota Stalaktytowa). Niestety ówcześni turyści poczynili znaczne zniszczenia obrywając nacieki, a także okopcili jej wnętrze. W celu ułatwienia zwiedzania jaskini w latach trzydziestych XX wieku usunięto z niej namulisko w którym odnaleziono liczne szczątki kostne zwierząt jaskiniowych. Po II wojnie światowej praktycznie do lat 90 grota pozostawała bez żadnej opieki. Jak wykazały badania grota znana była od niepamiętnych czasów. Ludzie zamieszkiwali ją już w czasach epoki kamiennej. Wykorzystywana była także jako miejsce kultu, o czym świadczy odnaleziona czaszka "świętego" niedźwiedzia ze spiłowanymi zębami. Całkowita długość korytarzy jaskini wynosi około 265 metrów z czego dla turystów udostępniona jest około 200 metrowa trasa. Do czasów obecnych w jaskini zachowały się jedynie nieliczne formy naciekowe oraz pojedyncze stalaktyty i stalagmity. Ponadto znajduje się tu także niewielki, ale głęboki staw który zamieszkują rzadkie organizmy (głównie bezkręgowce). Przypuszcza się, że nie odkryto jeszcze wszystkich korytarzy jaskini, tak więc być może skrywają się w jej wnętrzach jeszcze jakieś wspaniałe dzieła przyrody. Jak na razie pozostaje ona w cieniu swojej bliskiej sąsiadki Jaskini Niedźwiedziej.