Klasztor Ettal (Klosterkirche Ettal)

Ettal to niewielka miejscowość w południowych Niemczech, położona około 10 km w kierunku północnym od Garmisch-Partenkirchen. Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowany w samym sercu miasteczka okazały barokowy kompleks klasztorny. Świątynia założona została 28 kwietnia 1330 roku, w dzień Świętego Witalisa na polecenie cesarza Ludwika IV Bawarskiego (pierwszego króla i cesarza Niemiec z rodu Wittelsbachów). Opactwo powstało miejscu gdzie znajdowała się będąca obiektem kultu i celem wielu pielgrzymek figura Maryi. Praktycznie od czasów powstania po dziś dzień klasztor stanowił siedzibę mnichów z Zakonu Benedyktynów. W okresie reformacji świątynia została najechana i zniszczona przez wojska elektora Saksonii Maurycego Wettyna, a w 1744 roku klasztor został praktycznie w całości strawiony przez pożar. Cały kompleks odbudowany został w XVIII wieku w duchu baroku. Głównym elementem założenia jest wybudowany na planie dwunastoboku (analogicznie jak Grób Pański w Jerozolimie) barokowy kościół Wniebowzięcia Marii Panny. Powstał on w miejscu dawnej gotyckiej świątyni strawionej przez pożar w 1744 roku. Do dnia dzisiejszego zachował się gotycki portal z tympanonem fundacyjnym. Przedstawia on Grupę Ukrzyżowania u stóp których klęczą postaci Ludwika IV Bawarskiego i jego żony Małgorzaty Holenderskiej. Na początku XIX wieku dokonano kasaty klasztoru. Benedyktyni powrócili tu dopiero na początku XX wieku.