Park Narodowy Sajama

Parki narodowe

Park Narodowy Sajama (Parque nacional Sajama) to park narodowy w zachodniej Boliwii, położony w Andach i obejmuje w większości boliwijską część śródgórskiego płaskowyżu Altiplano. Utworzono go 2 sierpnia 1939 roku w celu ochrony najstarszego na świecie lasu drzew keñua, który rośnie na dużych wysokościach i jest przystosowany do ekstremalnych warunków klimatycznych. Był to pierwszy obszar chroniony jaki założony został w Boliwii. Obecnie park zajmuje powierzchnię 1002 km² i położony jest na wysokościach od 4200 do 6542 metrów n.p.m. W jego środkowej części znajduje się najwyższy szczyt Boliwii - stratowulkan Sajama (6542 metry n.p.m.). Wspinaczka na górę jest popularnym wyzwaniem dla doświadczonych alpinistów. Po raz pierwszy stratowulkan został zdobyty w 1939 roku przez Piero Ghiglione i Josepha Prema. Na terenie parku znajdują się także inne wysokie wulkany i góry jak m.in. Parinacota (6336 metrów n.p.m.), Pomerape (6222 metry n.p.m.) czy Acotango (6050 metrów n.p.m.). Wokół nich rozciąga się bezkresny płaskowyż, na którym napotkać można liczne jeziora (np. Jezioro Huanakota), gorące źródła czy laguny. Park jest siedliskiem dla wielu endemicznych gatunków zwierząt. Można tu spotkać takie gatunki zwierząt jak m.in. zagrożone wyginięciem ocelot andyjski, huemal peruwiański, włosopuklerznik andyjski, flaming andyjski czy kondor wielki. Tereny parku od tysięcy lat są domem dla ludu Aymara w Boliwii. Zajmują się oni głównie uprawą ziemi oraz hodowlą i wypasem zwierząt. W 2003 roku Park Narodowy Sajama został wpisany na wstępną Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Ciekawostki

• W 2008 roku Park Narodowy Sajama został zakwalifikowany przez międzynarodową organizację pozarządową zajmującą się ochroną ptaków oraz ich siedlisk BirdLife International jako ostoja ptaków IBA (Important Bird Area);