Andrea Pozzo (1642-1709) to słynny siedemnastowieczny włoski malarz, geometra i architekt barokowy, który zajmował się niezwykle efektownym malarstwem iluzjonistycznym. W owym czasie iluzja stanowiła jedno z najważniejszych elementów barokowego malarstwa, a jedną z ulubionych technik malarzy było zlewanie obrazu z architekturą, tak by widz nie miał pojęcia, co jest elementem budynku, a co jedynie malunkiem. W drugiej połowie XVIII wieku, czyli trzy stulecia przed opracowaniem technologii 3D Andrea Pozzo tchnął w swoje prace niezwykły efekt trójwymiaru, który nawet dziś robi na oglądających piorunujące wrażenie. Jego najbardziej znaną i najbardziej imponującą pracą jest znajdujący się na płaskim suficie w kościele św. Ignacego w Rzymie niesamowity fresk zatytułowany "Alegoria dzieła misyjnego jezuitów", który przedstawia otwierające się przed ojcem założycielem niebo. Malowidło to nadaje zupełnie inny wymiar powierzchni sufitu wywołując w osobie patrzącej złudzenie podziału na dalszy i bliższy plan, a także uniemożliwia określenie w którym miejscu znajdują się umieszczone na nim postacie. W kościele znajduje się także inna praca artysty przedstawiająca pozorną kopułę.
Andrea Pozzo i jego niesamowite iluzjonistyczne freski
date_range 2015-01-16
Kultura i sztuka