Słowiński Park Narodowy to jeden z parków narodowych w Polsce, położony w województwie pomorskim w środkowej części polskiego wybrzeża (od Rowów na zachodzie po Łebę na wschodzie). Obejmuje Mierzeję Łebską, Nizinę Gardeńsko-Łebską, fragmenty moreny czołowej z ostatniego zlodowacenia oraz szereg jezior: Łebsko, Gardno, Dołgie Wielkie i Dołgie Małe. Park utworzony został 1 stycznia 1967 roku a dekadę później został włączony przez UNESCO do sieci rezerwatów biosfery. Jego największą wartością i zarazem atrakcją turystyczną są usytuowane ma Mierzei Łebskiej wędrujące wydmy. Największe z nich jak Łączka czy Wydma Czołpińska osiągają wysokość od 30 do 50 metrów n.p.m. i pod wpływem wiatru przemieszczają się z prędkością 2-10 metrów na rok. Ponadto na terenie parku znajdują się także liczne moreny, mierzeje, bagna, torfowiska, łąki czy nadmorskie bory i lasy. Zachodzą tu także dynamiczne procesy niszczenia i tworzenia, a przykładem może być odsłonięcie wiosną 2016 roku lasu zasypanego kilka tysięcy lat temu przez wędrujące wydmy.
Na terenie Słowińskiego Park Narodowego wytyczonych zostało przeszło 20 szlaków turystycznych. Prowadzą one przez największe atrakcje i zakątki jak m.in. wydmy, jeziora, mierzeje, pomosty widokowe czy muzea. Najdłuższy z nich, Szlak Doliny Łupawy ma aż przeszło 63 km długości. Siedziba Dyrekcji Słowińskiego Park Narodowego zlokalizowana jest w miejscowości Smołdzino przy ulicy Bohaterów Warszawy 1A.
Ciekawostki
- Symbolem Słowińskiego Parku Narodowego jest mewa srebrzysta, która znajduje się w jego logo;
- Na terenie Słowińskiego Parku Narodowego żyje około 260 gatunków ptaków, z czego 170 wyprowadza lęgi;
- Blisko 2/3 powierzchni Słowińskiego Parku Narodowego zajmują wody.