Kraj: 
Marinera to gatunek muzyczny i taniec, pochodzący z Peru. Wywodzi się ze starszej, lecz kultywowanej do tej pory wersji tańca, zwanej zamacueca, podobnej do chilijskiej cueca. Marinera stanowi połączenie ze sobą muzycznych i tanecznych elementów hiszpańskich, afrykańskich i peruwiańskich. Taniec posiada dwie główne odmiany: elegancką limeña wywodzącą się ze stolicy i norteña o szybszym tempie, wywodzącą się z północy. Oba style popularne są w całym Peru. Obecnie maniera uważana jest za narodowy taniec peruwiański. Peruwiańczycy uważają Marinerę za taniec prawdziwej miłości. Sami zresztą zdają się w jego magiczną moc. Tancerze mówią, że w Marinerze wyrażają swój charakter i stosunek do życia. Każdy zdaje się opowiadać własną niepowtarzalną historię. Taniec rozpoczyna mężczyzna, który zdejmuje kapelusz i energicznym krokiem okrąża partnerkę. Bosonoga tancerka odwzajemniająca jego zainteresowanie podchodzi bliżej wirując jednocześnie spódnicą. Nagle jednak zmienia zdanie i zaczyna uciekać przed mężczyzną. Tak zostaje nawiązany taneczny dialog, ale jak potoczy się dalej, zależy to tylko od tańczących. Marinera nie polega na odtwarzaniu wcześniej przygotowanych układów choreograficznych. Żeby ją tańczyć, nie wystarczy więc poznanie odpowiednich kroków, trzeba doskonale czuć muzykę, rytm i partnera. Figury łączą się w tańcu ze znaczącymi uśmiechami, porozumiewawczymi mrugnięciami i pełnymi żartu spojrzeniami.
Fiesta de la Marinera
Każdego roku w ostatnim tygodniu styczniu w Trujillo organizowany jest ogólnokrajowy konkurs Marinery (Fiesta de la Marinera) na który przybywają do miasta tłumy roztańczonych ludzi. Podczas festiwalu, który trwa cztery dni na głównym placu miejskim (Plaza de Armas) odbywają się praktycznie przez cały czas taneczne pokazy. W dłoniach tancerze i tancerki trzymają białe chustki, które stanowią nieodłączny element Marinery - zwanej ze względu na ten atrybut "tańcem z chustkami". W ramach festiwalu organizowane są także liczne parady oraz zawody i prezentacja koni rasy paso. Przybyły one do Ameryki Południowej z Hiszpanii na początku XVI wieku. Obecnie z uwagi na wielowiekową izolację i staranny chów od europejskich koni odróżniają się głównie chodem. Poruszają się one z niezwykłą gracją a ich chód jest jest niezwykle elegancki i miękki.
Ciekawostki
- Nazwa "Marinera" nadana została na cześć peruwiańskiej marynarki wojennej podczas tzw. wojny z Chile o Pacyfik jaka stoczona została w 1879 roku;
- W każdym peruwiańskim mieście jest przynajmniej jedna szkoła Marinery (zwykle jest ich dużo więcej).
