Muzeum Warszawy (Rynek Starego Miasta 28/42) znane dawniej pod nazwą Muzeum Historyczne m.st. Warszawy to muzeum gromadzące i prezentujące zbiory związane z historią Warszawy. Placówka założona została w 1936 roku jako oddział Muzeum Narodowego. Na jej siedzibę wybrano zakupione przez magistrat znajdujące się przy rynku starego miasta trzy kamienice: Baryczkowskiej, Kleinpoldowskiej i Pod Murzynkiem. Pierwszym kustoszem muzeum został znany polski historyk sztuki Antoni Wieczorkiewicz (1908-1942). Placówka jak i jej większość zbiorów została zniszczona w 1944 roku w czasie Powstania Warszawskiego. Po wojnie, decyzją Zarządu Miejskiego, muzeum zostało reaktywowane w 1948 pod nazwą Muzeum Historyczne m.st. Warszawy. Uroczyste jego otwarcie miało miejsce w listopadzie 1949 roku. Za siedzibę posłużyło jedenaście odbudowanych kamienic oraz trzy dziedzińce. W latach 2010-2012 przeprowadzony został remont piwnic które zaadoptowane zostały na potrzeby ekspozycji nowych eksponatów. W czasie prac remontowych odnaleziono skarb składający się z 1211 monet wybitych pomiędzy pierwszą połową XVII wieku a początkiem XVIII wieku.
Jak do tej pory w muzeum zgromadzono przeszło trzysta tysięcy różnego rodzaju eksponatów, dzieł sztuki, pamiątek i rzeczy związanych z dziejami Warszawy. Zbiory przechowywane są m.in. w magazynach w Pałacu Kultury i Nauki, magazynach Muzeum Warszawskiej Pragi oraz w Pruszkowie. Odwiedzający obejrzeć mogą zaledwie niecałe tysiąc z nich, które rozmieszczone zostały w dwudziestu jeden gabinetach i trzech dziedzińcach. Obok rzeczy, w odrębnej części wystawy znajduje się także bogata dokumentacja pozwalająca zapoznać się z wielowątkowymi dziejami miasta. Dane warszawskie weryfikują stereotypy i obiegowe opinie na temat miasta i jego mieszkańców. Wskazują na wydarzenia i zjawiska, które nadały Warszawie obecny kształt i charakter. W sezonie na terenie muzeum bardzo często organizowane są różnego rodzaju wystawy czasowe.