Lanzarote

Wyspy

Lanzarote to niezwykle malownicza hiszpańska wyspa, położona na Oceanie Atlantyckim i wchodząca w skład archipelagu Wysp Kanaryjskich. Bardo często określana jest mianem "wyspy wulkanów", gdyż jej powierzchnia w większości utworzona jest przez lawę wulkaniczną. Jest to efekt wybuchu wulkanów jaki miał miejsce w latach 1730-1736. Niektóre z wulkanów wciąż są aktywne, ale ostatni wybuch wulkanu miał tu miejsce w 1824 roku. Klimat Lanzarote, podobnie jak całych Wysp Kanaryjskich, jest łagodny, określany mianem "wiecznej wiosny". Oznacza to brak wyraźnie zróżnicowanych pór roku, z niewielkimi wahaniami średniej temperatury w ciągu roku. Na wyspie spotkać można około 500 różnych gatunków roślin i porostów, z czego 16 gatunków to endemity. Fauna Lanzarote jest stosunkowo mniej zróżnicowana od roślinności, z wyjątkiem nietoperzy i ssaków, które towarzyszyły ludziom na wyspie, wliczywszy w to dromadery, wcześniej używane w rolnictwie, teraz będące atrakcją turystyczną. Symbolem wyspy są: roślina (endemit) Euphorbia balsamifera i ślepy, albinotyczny krab (endemit) Munidopsis polymorpha występujący w wulkanicznej lagunie Jameos del Agua.

Wyspa odkryta została w 1312 roku przez genueńskiego kupca i żeglarza Lancelotto Malocello. W drugiej połowie XX wieku swą działalność na wyspie rozpoczął znany hiszpański malarz, rzeźbiarz i architekt César Manrique (1919-1992). Dążył do zachowania tradycyjnego budownictwa, był przeciwny ustawianiu tablic reklamowych, wychodząc z założenia, że szpecą one krajobraz. Obecny wygląd wyspa zawdzięcza właśnie w głównej mierze jego działalności. Stolicą oraz największym miastem Lanzarote jest nowoczesne Arrecife. W mieście znajduje się port, a także kilka malowniczych plaż. Najwięcej zabytków spotkać można jednak w dawnej stolicy wyspy Teguise. Są tu m.in. XV wieczny kościół, duży klasztor oraz stary pałac. W okolicach miasteczka na skraju krateru Guanapay znajduje się najstarszy fort na Wyspach Kanaryjskich znany jako Castillo de Guanapay znany także pod nazwą Castillo de Santa Barbara (Zamek św. Barbary). Na północnym wybrzeżu wyspy znajduje się Tunnel de la Atlantida. Jest to licząca około 1,5 km najdłuższa podwodna jaskinia lawowa na świecie. Powstała ona około 20 tysięcy lat temu podczas wybuchu wulkanu Monte Corona.

Tereny powulkaniczne na Lanzarote objęte zostały Parkiem Narodowym Timanfaya (Parque Nacional de Timanfaya). To właśnie tutaj najlepiej poczuć można wulkaniczny charakter wyspy. Kamienie znajdujące się kilka centymetrów pod ziemią mają do 100 °C, a na głębokości 10 metrów temperatura dochodzi do 600 °C. Wielką atrakcją parku jest także wizyta w restauracji El Diablo w której potrawy ugotowane są przy pomocy ciepła wydzielanego przez wulkan. Po terenie parku organizowane są objazdowe autokarowe wycieczki tzw. Ruta de los Volcanes.

Ciekawostki

• Częstym zjawiskiem na Lanzarote jest wiatr sirocco, zwany tutaj la calima, który przynosi duże ilości pyłu z niedalekiej pustyni Sahara.
• Na wyspie znajduje się przeszło 300 wulkanicznych stożków.