Sardana - narodowy taniec Katalończyków
Święta i tradycje

Sardana to narodowy taniec kataloński, który uznawany jest za symbol solidarności i jedności Katalończyków oraz siły, jaką daje przynależność do wspólnoty. Katalończycy od lat z dumą podkreślają, że są odrębnym narodem na terenie państwa hiszpańskiego. Sardanę tańczy się w całej Katalonii, zwykle na głównych placach miast, najczęściej przed ratuszem, kościołem czy katedrą. Taniec wykonuje się w określone dni tygodnia albo z okazji lokalnych fiest. a także podczas specjalnie organizowanych festiwali (aplecs). Przykładowo, w Barcelonie pokazy sardany można oglądać w niedzielne wieczory przed miejskim ratuszem lub na placu przed katedrą. Taniec ten, wykonywany jest przede wszystkim przez ludzi starszych. Kiedy rozbrzmiewa muzyka, ludzie spontanicznie stają w kole, chwytają się za ręce i ze skupieniem na twarzach zaczynają wykonywać starannie wyliczone krótkie i długie kroki. Wbrew pozorom są one dość skomplikowane, a rytm ciągle ulega zmianie, co wymaga dobrej synchronizacji ruchów wszystkich tańczących. Przewodnik kręgu sygnalizuje kolejność kroków ściśnięciem dłoni, przekazywanym dookoła. Przy krótkim kroku ręce trzyma się poziomo, przy długim zaś, uniesione w górę. Krąg tworzą zazwyczaj na przemian mężczyźni i kobiety. Zamknięte koło symbolizuje hermetyczność Katalończyków wobec zewnętrznego świata, ale jeśli ktoś ma ochotę dołączyć do tańczących to jest mile widziany. Tańczącym akompaniuje cobla, jedenastoosobowy zespół muzyków, grających tradycyjnie na dwunastu instrumentach w tym czterech używanych tylko w Katalonii. Sardana jako symbol narodowej tożsamości Katalończyków, doczekała się także wielu pomników. Najbardziej znany znajduje się na wzgórzu Montjuïc (173 metry n.p.m.) w Barcelonie. Miniaturka tego pomnika zaś, stoi przy nadmorskim deptaku spacerowym w Calelli.

Ciekawostki

  • W 1939 roku generał Franco oficjalnie zabronił wykonywania Sardany.