Kraj: 
Każdego roku przed Środą Popielcową Wenecja zalewana jest nie przez wodę, ale falę turystów i przebierańców z całego świata. To właśnie wtedy przez 10 dni trwa tu słynny Wenecki Karnawał. Jego tradycje sięgają początków XI wieku, a najstarsza udokumentowana pisemna wzmianka pochodzi z 1094 roku. W swoim początkowym zamierzeniu wydarzenie to miało zacierać rozwarstwienie społeczne pomiędzy biednymi i bogatymi mieszkańcami Republiki Weneckiej. Swoje apogeum karnawał przeżywał w okresie renesansu, kiedy to impreza zaczynała się już w październiku i ciągnęła się przez kilka miesięcy. Tak wielkie rozpasanie połączone z trwonieniem wielkich fortun oraz swobodą obyczajów musiało się kiedyś w końcu skończyć. Ostatecznie po upadku Republiki Weneckiej i przybyciu Napoleona w 1797 roku karnawał na lata zniknął z ulic miasta. Do tradycji powrócono ponowie dopiero w 1979 roku. Obecnie Karnawał w Wenecji uważany jest za jedną z największych i najstarszych europejskich imprez jakie organizowane są pod gołym niebem. Bawią się tu wszyscy, zarówno dzieci, młodzi jak i starsi. Nikt także nie wstydzi się przebierać w nawet najbardziej wymyślne stroje, a nieodłącznym elementem każdego uczestnika jest oczywiście maska.
Maski karnawałowe
W okresie średniowiecza bogaci mieszkańcy miasta by ukryć swoje wybryki bardzo często przebierali się w wymyślne stroje, a także zakładali maski. Doszło w końcu do tego że, przedstawiciele arystokracji czy różnej maści rzezimieszki nosili zasłony twarzy przez cały rok. W XIV wieku ze względu na niewyobrażalne rozpasanie moralne, wprowadzono w Wenecji wiele restrykcji w tym także zakaz chodzenia nocą w masce. Obostrzenia te trwały przez dłuższy czas. Ostatecznie w XVII wieku włodarze miasta zezwolili na ponowne noszenie masek raz w roku - w czasie karnawału. Dziś maski stanowią jeden z symboli Wenecji oraz nieodłączny atrybut każdego uczestnika karnawału. Można je kupić praktycznie wszędzie. Najprostsze są już po 2 euro, a na prawdziwe ręcznie obrabiane dzieła sztuki trzeba przeznaczyć nawet kilkaset euro. Wiele z masek ma stałe elementy, jak zakrzywiony dziób doktora z czasów zarazy lub wysuniętą szczękę bauta.
Tradycje
Z karnawałem związanych jest wiele dawnych zwyczajów oraz wspaniałych tradycji. Taką z nich jest zapewne zjazd na linie z dzwonnicy zwany przez miejscowych Lotem Anioła. Nawiązuje on do popisów dawnych weneckich cyrkowców i akrobatów. W czasie imprezy obowiązuje także zwyczaj, aby zawsze pozdrawiać osoby przebrane w maski skinieniem głowy. Główną scenę karnawału stanowi plac św. Marka, który przekształca się wówczas w jedną wielką salę balową. Stąd też wyrusza zawsze huczny i barwny pochód przebierańców pod przewodnictwem Doży oraz Biskupa miasta. Na czas karnawału, władze miasta znoszą niektóre obowiązujące zakazy oraz normy, aby ułatwić uczestnikom zabaw pełną swobodę (oczywiście wszystko w granicach zdrowego rozsądku). Ponadto istnieje także zasada totalnej anonimowości i nietykalności przebierańców (za maską może się np. kryć ważna dla miasta czy kraju osobistość). Koniec zabawy ogłaszają o północy z wtorku na Środę Popielcową, bijące dzwony XI wiecznej dzwonnicy bazyliki św. Marka. Wtedy też wszyscy zebrani zdejmują maski, ponieważ właśnie rozpoczął się Wielki Post.
