Korsyka

Wyspy

Korsyka (Corse) to francuska wyspa na Morzu Śródziemnym, położona na zachód od Włoch i na południowy-wschód od Francji. Od położonej na południu włoskiej Sardynii oddziela ją Cieśnina Świętego Bonifacego, nad którą leży miasto Bonifacio. Jest to czwarta co do wielkości (po Sycylii, Sardynii i Cyprze) wyspa Morza Śródziemnego, której powierzchnia liczy sobie przeszło 8,6 tysiąca km2. Choć ma głębokie historyczne więzi z Włochami, od prawie 250 lat jest częścią Francji. Korsykę otaczają piaszczyste i żwirowe plaże oraz pokrywają gęste lasy kasztanowców. Pełno tam także malowniczych wiosek i miasteczek. Na Korsyce można bardzo ciekawie spędzić czas, wędrując po górach, podziwiając niewielkie miasteczka lub też próbując swych sił w nurkowaniu, jeździe na motorze czy quadzie. Nie brakuje tutaj także miejsc, gdzie można odpocząć na słońcu i zażywać orzeźwiających kąpieli morskich. Z uwagi na bogactwo rzeźby terenu Korsyka może wydawać się znacznie większa niż jest w rzeczywistości. Ale bez względu na to z której strony się przybywa na wyspę, wszędzie jest stosunkowo blisko. Położenie Korsyki od niepamiętnych czasów sprawiało, że była ona zawsze ważną bazą operacji militarnych, stąd też toczone były liczne walki między państwami włoskimi a Francją o jej zajęcie. Możliwość zjednoczenia z Sardynią była postrzegana jako niebezpieczna ewentualność, zwłaszcza przez Wielką Brytanię, ponieważ dawałoby to zbyt silną pozycję na Morzu Śródziemnym.

Jak wykazały badania archeologiczne osadnictwo na Korsyce sięga 6000 roku p.n.e. Wtedy to wzniesione zostały tu pierwsze castelli, a jakiś czas później powstały pierwsze grobowce megalityczne. Dziś o tamtych czasach przypominają porozrzucane po całej wyspie liczne kamienne obeliski, które występują zarówno samotnie jak i w całych grupach. Około VI wieku p.n.e. na wyspie pojawili się osadnicy greccy, którzy nazwali ją Kalliste, czyli "piękna". Po Grekach na wyspie pojawili się Rzymianie, którzy utworzyli tu jedną ze swoich prowincji. W owym czasie głównym ośrodkiem wyspy było miasto Aleria. Po upadku Cesarstwa Korsyka była wielokrotnie najeżdżana i plądrowana przez Saracenów (Maurów), którzy ostatecznie zajęli ją na blisko dwa stulecia. W połowie VIII stulecia wyspa dostała się pod zwierzchnictwo Pizy. Okres ich rządów był interesujący pod względem kulturalnym, ale z powodu rywalizacji politycznej z Genuą - niestabilny. Pod koniec XIII wieku Korsykę objęła w posiadanie Republika Genui, która kontrolowała ją przez pięć kolejnych stuleci. Pod koniec ich rządów na wyspie wybuchło wiele powstań przeciw Genueńczykom. Ostatecznie w 1755 roku Korsyka ogłosiła niepodległość i proklamowana została Republika Korsykańska. Uchwalono też pierwszą na świecie konstytucję (Konstytucja Korsyki), która została napisana w języku włoskim. Niepodległością mieszkańcy wyspy cieszyli się zaledwie 15 lat. Obecnie na wyspie działa kilka ruchów separatystycznych, walczących o niepodległość Korsyki. Bardziej umiarkowani lokalni przywódcy są zwolennikami poszerzenia autonomii wyspy: większej promocji języka korsykańskiego, większych uprawnień regionalnego samorządu oraz zwolnień od niektórych podatków państwowych. W 2003 roku odbyło się referendum w sprawie zwiększenia autonomii, jednak większość głosujących odrzuciła jednak projekt i Korsyka utrzymała swój status regionu administracyjnego Francji.

Skaliste wybrzeże Korsyki urzeka niemal od pierwszego wejrzenia, jednak dopiero zapuszczenie się wgłąb, można w pełni docenić niezwykłe walory wyspy. Wnętrze Korsyki jest bardzo górzyste. Przeszło 20 szczytów przekracza wysokość 2000 metrów n.p.m. Najwyższa górą Korsyki jest wznoszący się na wysokość 2706 metrów n.p.m. szczyt Monte Cinto. Jego położenie zapewnia niesamowite widoki z wierzchołka. Przy dobrej pogodzie widać stąd nawet góry kontynentalnej Europy, rozciągające się od Marsylii do Rzymu. Najbardziej odległą górą widoczną ze szczytu Monte Cinto jest leżący w Szwajcarii i oddalony o 405 kilometrów Dufourspitze. Ponadto na wyspie spotkać można także niezwykłe formacje skalne, niezgłębione wąwozy, zielone doliny oraz malownicze polodowcowe jeziora. W południowo-wschodniej części wyspy, między Calenzaną a Concą, znajduje się jeden z najtrudniejszych w Europie górskich szlaków, który ma oznaczenie GR20 (Grande Randonnée - świetna wycieczka ). Rozciąga się na długości 200 km i przecina on całą wyspę z północnego zachodu na południowy wschód. Każdego roku kilkanaście tysięcy turystów z całego świata próbuje przebyć tę trasę, co udaje się tylko najwytrwalszym. GR20 podzielony jest na 15 etapów, z których za najtrudniejszy uznaje się kawałek zwany Cirque de la Solitude, gdzie zamontowane są łańcuchy i liny.

Najdalej na północ wysuniętym skrawkiem Korsyki jest przylądek, a właściwie liczący 40 km długości i 15 km szerokości półwysep Cap Corse. Z południa na północ przecina go pasmo gór łupkowych, opadających stromo ku morzu po stronie zachodniej i bardziej łagodnie po wschodniej. Morze jest tu niemal wszędzie na wyciągnięcie ręki, a w nadbrzeżnych miejscowościach kryją się malownicze małe porty rybackie, z których dawnej wysyłano w świat lokalne specjalności: wino, oliwę, owoce i ryby. Liczne wspaniałe pałace oraz okazałe wille przypominają o dawnej świetności regionu. Dziś mieszkańcy półwyspu utrzymują się głównie z turystyki i produkcji wina. Jedną z najpiękniejszych plaż Korsyki jest Rondinara, która w 2015 roku znalazła się rankingu najlepszych plaż Europy, według portalu Lonely Planet. Znajduje się w połowie drogi między Bonifacio a Porto-Vecchio i przyciąga drobnym, jasnym piaskiem, turkusową wodą i malowniczymi skałami. Korsykanie są serdeczni, przyjaźni i gościnni, co odczuwa się niemal na każdym kroku. Swych gości podejmują przeważnie z pełnią dostojeństwa powagą, co może sprawiać wrażenie zbyt dużego dystansu czy wręcz chłodnego przyjęcia, ale to tylko pozory. Nawet jeśl nie nowo poznany znajomy wpadnie tylko na drinka, może liczyć na serdecznie przyjęcie i pożegnanie.

Ciekawostki

• Petit Train to charakterystyczna korsykańska kolejka, która obwozi turystów po najważniejszych miastach na wyspie;
• Na Korsyce w mieście Ajaccio urodził się jeden z największych wodzów w historii ludzkości - Napoleon Bonaparte (1769-1821).