Muzeum Narodowe Prado w Madrycie
Muzea

Prado (Museo Nacional del Prado) to słynne muzeum w Hiszpanii, usytuowane w samym centrum Madrytu. Jest to jedno z największych muzeów na świecie w którym zgromadzono przeszło 7,5 tysiąca obrazów, tysiąc rzeźb, niespełna 5 tysięcy miedziorytów oraz niezliczoną liczbę dokumentów historycznych oraz dzieł sztuki. Placówka mieści się w klasycystycznym budynku Edificio Villanueva z XVIII wieku przy alei Paseo del Prado znanej również jako Paseo del Arte (ulica sztuki). Przy głównym wejściu przy znajdują się pomniki najwybitniejszych malarzy hiszpańskich: Velázqueza oraz Goyi. Muzeum założone zostało w 1819 roku przez króla Ferdynanda VII (1784-1833) na prośbę jego drugiej żony, Marii Izabeli Braganza (1797-1818). Głównym celem stworzenia placówki było ukazanie sztuki należącej do korony królewskiej i pokazanie, że sztuka hiszpańska jest równie imponująca co sztuka innych krajów Europy. Bardzo szybko budynek mieszczący królewskie zbiory sztuki szybko okazał się za mały i w 1918 roku przeprowadzona została jego pierwsza rozbudowa. Pierwszy katalog muzealny opublikowany zostało dopiero w 1819 roku i zawierał spis wyłącznie dzieł malarstwa hiszpańskiego. Umieszczono w nim zaledwie 311 obrazów, chociaż muzeum mieściło w tym czasie przeszło półtora tysiąca dzieł sztuki z różnych królewskich rezydencji. Ta wyjątkowa kolekcja królewska, stanowi do dnia dzisiejszego jądro Muzeum del Prado. Obecnie obejrzenie wszystkich wystawianych eksponatów muzealnych w ciągu jednego dnia jest praktycznie niemożliwe dlatego najlepszym wyjściem jest poruszanie się jedną z trzech wytyczonych tras prowadzących poprzez aule z najważniejszymi malowidłami.

Muzeum Narodowe Prado w Madrycie

Malarstwo hiszpańskie z uwagi na bogactwo dzieł oraz rozpiętość okresu podzielone zostało na pięć odrębnych sekcji. Pierwsza poświęcona jest sztuce malarskiej z epoki romańskiej, gotyckiej oraz początku renesansu. Druga dotyczy głownie El Greco i hiszpańskiemu malarstwu renesansowemu. Trzecia sekcja to malarstwo z hiszpańskiej epoki barokowej, a czwarta to dzieła najliczniej reprezentowanego artysty w Muzeum Prado, Goyi oraz sztuki XVIII-wiecznej. Ostatnia sekcja zaś dedykowana jest XIX wiecznemu malarstwu hiszpańskiemu i obejmuje dzieła zainspirowane w znacznej mierze twórczością Goyi. Ponadto w muzeum zgromadzone zostały także dzieła malarstwa włoskiego, flamandzkiego francuskiego, niemieckiego, holenderskiego i brytyjskiego. Zwiedzanie najlepiej rozpocząć od pierwszego piętra, gdzie prezentowane są prace artystów z XVII i XVIII wieku, m.in. Diega Velázqueza (1599-1660), najwybitniejszego malarza złotego wieku Hiszpanii, autora m.in. znakomitych portretów rodziny królewskiej. Tu warto zwrócić uwagę na obraz zatytułowany Las Meninas (Panny dworsmkie), który przedstawia portret infantki Małgorzaty Teresy w otoczeniu dworzan oraz autoportret samego artysty. Rzadko które dzieło w historii malarstwa europejskiego dostarczyło tak wielu odmiennych interpretacji. Na tym samym piętrze wystawiono również obrazy Francisca José de Goyi y Lucientes (1746-1828), a wśród nich wspaniałe niepochlebne portrety Karola IV i jego rodzinne, wczesne projekty gobelinów oraz późne "czarne" malowidła. inne jego obrazy i rysunki można obejrzeć na drugim piętrze, w dziale XVIII wiecznej sztuki europejskiej.