Kraj: 
Bucegi (Munții Bucegi) to niezwykle malownicze pasmo górskie w środkowej Rumunii, położone na południu Wyżyny Transylwańskiej i stanowiące wschodnią granicę Karpat Południowych. Góry te mają charakterystyczną formę płaskowyżu o trzech grzbietach opadających w kierunku południowym. Z uwagi na położenie oraz swoją budowę Bucegi określane są często mianem Alp Transylwańskich. Panuje to typowy wysokogórski klimat ze średnią roczną temperaturą 3 °C. Połacie śniegu zalegają tu do końca czerwca, który jest również najbardziej deszczowym miesiącem. Znaczna część gór Bucegi objęta została parkiem narodowym. Zajmuje on powierzchnię niespełna 19 tysięcy hektarów. W starożytności góry Bucegi stanowiły święte miejsce dla Daków. Tutaj też mieszkał Zalmoksis, legendarny bóg wojny i władca pozagrobowego królestwa. Z górami związanych jest także wiele tajemniczych legend oraz zagadek. Jedna z nich głosi, że rzekomo skrywają one ślady obecności nieznanej cywilizacji. Nie ma pewności co do tego, czy była to dawna cywilizacja zamieszkująca te tereny jeszcze przed biblijnym potopem, czy chodzi może o cywilizację pozaziemską.
W centralnej części masywu wznosi się najwyższy szczyt Omu (2507 metrów n.p.m.), od którego odchodzi kilka niewiele niższych grzbietów. Na jego wierzchołku mieści się najwyżej położone w Karpatach schronisko turystyczne zwana Cabana Omu (czynne jest od marca do listopada). Główna grań z wieloma szlakami biegnie od Omula w dwóch kierunkach, na południowy zachód i południowy wschód. Na wschodzie góry Bucegi opadają stromo w stronę popularnej turystycznie doliny rzeki Prahova (miasta Buşteni i Sinaia). Spotkać można tu typowe dla Alp wysokogórskie krajobrazy krajobrazy. Z tego powodu Bucegi stały się centrum rumuńskiego alpinizmu. W okolicy wytyczono wiele dróg wspinaczkowych o różnym stopniu trudności. Charakterystyczna cechą masywu są wapienne urwiska osiągające 1500 metrów wysokości względnej. Z tego powodu górna granica lasu jest obniżona do poziomu 1400-1500 metrów n.p.m. Znajdują się tu niespotykane nigdzie indziej na takich wysokościach rozległe, malownicze polany, które w każdym kierunku opadają potężnymi zerwami. Silne wiatry oraz deszcze wyrzeźbiły w skałach przedziwne kształty do złudzenia przypominające postacie ludzi i zwierząt. Najbardziej znane formacje to Babele (Stara Kobieta) i Sfinxul (Sfinks). W centrum masywu znajduje się niezwykle malownicza polodowcowa dolina Ialomita. Płynie nią rzeka o takiej samej nazwie, której źródła tryskają na południowych stokach Omula. W środkowej części doliny za największe atrakcje uchodzą prawosławna cerkiew Peştera oraz jaskinia Ialomita.
Góry Bucegi położone są przy ważnej transkarpackiej szosie oraz linii kolejowej Braszów-Bukareszt, dzięki czemu dojazd do nich jest bardzo łatwy. Wędrówkę po górach ułatwiają dwie kolejki linowe: z Sinai i Buşteni . Ponadto w całym masywie na turystów czeka przeszło 25 schronisk. Znaczna część z nich to obiekty nastawiona jest na masową turystykę. W czasach komunistycznych władze chciały zamienić Bucegi w ogromny kurort, co po części się udało, o czym świadczy liczba turystów przyjeżdżających tu każdego roku.
