Kraj: 
Skanderbeg (1405-1468), czyli Gjergj Kastrioti Skënderbeu, a po Polsku Jerzy Kastriota to słynny albański przywódca i bohater narodowy, który żył i aktywnie działał i wojował w pierwszej połowie XV wieku. Urodził się w 1405 roku w Kruji, jako syn możnowładcy Jana Kastriory, który od czasów wojen z Turcją sprawował władzę nad terenem dzisiejszej środkowej Albanii. W młodości Skanderbeg wraz z dwoma braćmi został oddany został Turkom jako zastaw po jednej przegranych bitew przez ojca. Będąc w niewoli wstąpił do szkoły wojskowej, po ukończeniu której brał udział w licznych bitwach po stronie imperium osmańskiego. Jako oficer prowadził tureckie kampanie wojenne w Azji Mniejszej oraz w Europie, dochodząc w armii sułtańskiej do stopnia generała. Za swoje sukcesy na polu walki Skanderbeg otrzymał tytuł Iskander Bey Arnauti (Skënderbeu) przyrównujący go do samego Aleksandra Macedońskiego zwanego Wielkim. Wkrótce potem zdecydował się powrócić do ojczyzny gdzie po zmianie strony przejął rodziny zamek w Kruji i rozpoczął walkę na rzecz Albanii. Wojnie partyzanckiej sprzyjało górzyste ukształtowanie terenu, przy niewielkich możliwościach militarnych nowo powstającego państwa. Udało mu się zjednoczyć księstwa Albańskie, a także czterokrotnie odeprzeć przeważające siły ottomańskie próbujące zdobyć Kruję. Swoją walkę na rzecz ojczyzny Skanderbeg prowadził aż do końca życia. Albańczycy ulegli dopiero po śmierci swojego wodza, który zmarł na malarię w styczniu 1468 roku. Jako, że był chrześcijaninem to po śmierci jego ciało zostało złożone w kościele św. Mikołaja w Lezhy. Walka Skanderbega przeciwko Turkom stała się dla Albańczyków symbolem jedności narodowej, a w przyszłości stała się główną podwaliną dla zawiązania nowego państwa albańskiego. Dziś Skanderbeg uznawany jest za bohatera narodowego, a jego charakterystyczna sylwetka na koniu w hełmie ozdobionym głową kozła stanowi jeden z symboli Albanii.
Ciekawostki
- Walka Skanderbega miała także ogromne znaczenie dla ówczesnego chrześcijańskiego świata, bowiem powstrzymał on napór Turków na ówczesne Państwo Kościele i Wenecję;
- Kult Skanderbega dotarł także do Polski. Pisał o nim Jan Długosz w swoich kronikach, a w XVII wieku ukazały się Pamiętniki janczara Konstantyna z Ostrowicy. W 1903 roku we Lwowie ukazała się trzyczęściowa powieść Zygmunta Miłkowskiego zatytułowana "O byt", która poświęcona była m.in. Albanii czasów Skanderbega.
