Kraj: 
Canal du Midi to kanał w południowej Francji, łączący Garonnę (koło Tuluzy) ze śródziemnomorskim portem w Sète. Ma on około 240 km długości i stanowi jedno z najbardziej wyjątkowych osiągnięć epoki nowożytnej. Jego budowa pod koniec XVII wieku utorowała drogę rewolucji przemysłowej we Francji. Idea połączenia Morza Śródziemnego z Atlantykiem podobno nurtowała już starożytnych Rzymian, jednak w tamtych czasach tego typu przedsięwzięcie pozostawało jedynie w sferze marzeń. Zadania tego podjął się dopiero w XVII wieku poborca podatkowy i z wykształcenia inżynier baron Pierre'a Paul Riquet (1604-160) z Béziers. Zaprojektował kanał, który połączył morze z oceanem, jednocześnie łączący się z rzeką Garonną, która z kolei przepływa przez miasto Bordeaux, by następnie razem z rzeką Dordogne utworzyć lejkowate estuarium stanowiące ujście do oceanu. Baron potraktował niezwykle poważnie bowiem przeznaczył na budowę kanału wszystkie swoje oszczędności. Uznał, że dzieło to uwieczni go po wsze czasy. Mimo, że był człowiekiem majętnym to oczywiście nie dysponował funduszami na tak gigantyczne przedsięwzięcie. Na początku próbował przekonać do projektu licznych możnowładców i mężów stanu. Mimo początkowych niepowodzeń udało mu się dostać przed oblicze samego króla Ludwika XIV, gdzie wyłożył wizje kolosalnych korzyści oraz zysków jakie da skrócenie drogi pomiędzy Morzem Śródziemnym, a Zatoką Biskajską, eliminujące konieczność długotrwałego, kosztownego i niebezpiecznego (z powodu piratów) opływania Półwyspu Iberyjskiego. Zarażony fascynacją Ludwik XIV bardzo szybko przystąpił do realizacji projektu. Prace ruszyły w 1666 roku i ciągnęły się przez blisko 30 lat. Przy budowie kanału pracowało w sumie kilkanaście tysięcy robotników, a całkowity koszt przekroczył grubo 50 milionów franków w złocie. Powstało 328 różnego rodzaju budowli i urządzeń, liczne mosty, tunele i akwedukty oraz blisko setka śluz. Co ciekawe baron, pomysłodawca kanału nie doczekał oficjalnego otwarcia kanału, bowiem zmarł raptem pół roku wcześniej.
Obecnie Canal du Midi utracił już swoją funkcję gospodarczą, ale nadal stanowi jedną z najpopularniejszych dróg wodnych Francji oraz nieodłączny element krajobrazu Langwedocji. Wzdłuż całej trasy kanał obsadzony został plantami, które w upalne dni pozwalają schronić się w ich cieniu. W pobliżu Nissan-lez-Enserune kanał przechodzi pod wzgórzem w tunelu o długości 173 m, co było pierwszym tego typu rozwiązaniem na świecie. Najlepszym sposobem do jego eksploracji jest rejs barką turystyczną (z kajutami sypialnymi). Największe wrażenie wzbudza zespół dziewięciu śluz w pobliżu Béziers. Po drodze warto także zwiedzić pełne zabytków urokliwe miejscowości (jak np. otoczone średniowiecznymi murami Carcassonne), a także zajrzeć do okolicznych winnic na degustację win. W 1996 roku Canal du Midi został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Ciekawostki
- Canal du Midi wraz z Canal Latéral à la Garonne stanowi część drogi wodnej łączącej Atlantyk z Morzem Śródziemnym.
