Połock to miasto w północno-wschodniej części Białorusi, położone u ujścia rzeki Połoty do Dźwiny. Jest to jedno z najstarszych miast w Europie Wschodniej, którego udokumentowana historia sięga 862 roku. W X wieku Połock stał się jednym z pierwszych centrów chrześcijaństwa na terenie Rusi. W XII stuleciu w mieście żyła i działała prawosławna mniszka i późniejsza święta Eufrozyna Połocka (1104-1173). Założyła ona w Połocku dwa monastery, męski i żeński. Przez trzy kolejne stulecia miasto stanowiło stolicę potężnego Księstwa Połockiego. W 1307 roku Połock stał się częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego, a w 1498 roku otrzymał prawa miejskie i podniesiony został do rangi stolicy województwa połockiego. W połowie XVI wieku miasto zostało zdobyte i zajęte przez wojska cara Ivana IV Groźnego (1530-1584). W 1578 roku gród odbity został dla Rzeczypospolitej przez wojska Stefana Batorego (1533-1586). W 1705 roku w czasie wojen północnych car Piotr I (1672-1725) dokonał w Połocku mordu bazylianów, którzy popierali unię brzeską (połączenie Cerkwi prawosławnej z Kościołem łacińskim w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, dokonane w Brześciu Litewskim w 1596 roku). W granicach Rzeczypospolitej miasto znajdowało się aż do I rozbioru polski jaki miał miejsce w 1772 roku. Obecnie Połock stanowi część Białorusi.
Zwiedzanie
Jednym z najcenniejszych zabytków Połocka jest prawosławny monaster Przemienienia Pańskiego i św. Eufrozyny Połockiej. Sobór ten ufundowany został w 1120 roku przez ówczesną księżniczkę Księstwa połockego Eufrozynę Połocką. Najcenniejszym elementem całego założenia jest pochodząca połowy XII wieku cerkiew św. Spasa. Niegdyś w świątyni znajdował się jeden z najważniejszych skarbów sztuki ruskiej, krzyż wykonany w 1161 roku na polecenie św. Eufrozyny. Był wysadzany drogocennymi kamieniami, a w kego wnętrzu znajdowały się relikwie świętych, które przysłane zostały do Połocka z Konstantynopola i Jerozolimy. Krzyż ten zaginał w czasie II wojny światowej, obecnie w cerkwi znajduje się jego kopia. Pozostałe ważne zabytki Połocka to m.in. kościół jezuitów pod wezwaniem św. Mikołaja, klasztor Bernardynów z 1758 roku na Zadźwiniu, wzniesiona w latach 1761-1779 i przebudowana wiek później Cerkiew Objawienia Pańskiego, pochodzący z początku XX wieku zbór protestancki oraz dom cara Rosji Piotra I (obecnie siedziba Muzeum Starego Połocka).
