Idanha-a-Velha to niewielka miejscowość we wschodniej Portugalii, położona na malowniczej równinie w zakolu rzeki Ponsul. Jej początki sięgają czasów starożytnych, kiedy to znajdowała się tu rzymska osada Igaeditania, której pozostałości przetrwały do czasów obecnych. Po upadku Cesarstwa miasteczko dostało się we władanie Wizygotów w czasach których ustanowione zostało tu biskupstwo, a także rozpoczęto budowę katedry. W drugiej dekadzie VIII wieku Idanha przejęta została przez Maurów, którzy w owym czasie dominowali na Półwyspie Iberyjskim. Spod panowania arabskiego miasto zostało wyzwolone w czasie rekonkwisty przez wojska ówczesnego króla Portugalii - Sancho I (1154-1211). Wkrótce potem przekazał on miasto templariuszom, którzy wznieśli tu zamek obronny. Obecnie Idanha-a-Velha to otoczone średniowiecznymi murami obronnymi niewielkie senne miasteczko w którym zachowało się kilka ciekawych budowli. Najważniejsze z nich to m.in. okazała katedra Sé, manueliński pręgierz (pelourinho), pozostałości baptysterium z przełomu VI i VII wieku, relikty pałacu biskupiego, kościół Miłosierdzia (Igreja da Misericórdia), dawny zamek templariuszy oraz pozostałości rzymskiego domu z I wieku n.e.
