Vác to miasto w północnych Węgrzech, położone w malowniczym zakolu rzeki Dunaj u stóp poprzecinanej licznymi kamieniołomami góry Naszály (652 metry n.p.m.). Najstarsze wzmianki historyczne o mieście pochodzą z XI wieku, jednak w związku w ważną strategiczne przeprawą na Dunaju tereny obecnego miasta zamieszkiwane były już w epoce brązu. W XI wieku na polecenie ówczesnego króla Węgier - Świętego Stefana zwanego Węgierskim miasto stało się siedzibą biskupstwa. Wtedy też rozpoczęta została budowa miejscowej katedry. W połowie XIII wieku Vác został najechany i zniszczony przez hordy tatarskie. Największy rozkwit miasta maił miejsce w XV wieku. Utrzymujące się głównie z handlu miasto zostało rozbudowane wtedy w stylu renesansowym. Kres świetności Vác nastąpił w 1541 roku, kiedy to zostało zdobyte i zniszczone przez oddziały Imperium Osmańskiego. Turecka okupacja miasta trwała aż do XVIII wieku. W tym czasie większość świątyń i kościołów została przekształcona w meczety i łaźnie. Po opuszczeniu przez Turków Vác ponownie stał się siedzibą biskupstwa, a samo miasto zostało odbudowane w stylu barokowym. Tak jak Esztergom był siedzibą prymasów, tak Vác należał do biskupów, którzy tworząc architekturę miasta, starali im się dorównać. To właśnie z tego okresu pochodzi większość zabytkowych budowli jakie obecnie możemy podziwiać odwiedzając Vác. W czasie Wiosny Ludów (1848 -1849) miasto zasłynęło z walk z Austriakami. Na cześć tego wydarzenia główny plac Starego Miasta został nazwany dniem wybuchu Węgierskiej Wiosny Ludów.
Zwiedzanie
Do najważniejszych zabytków Vác zaliczyć można m in. wzniesioną przez biskupa Migazziego w latach 1763–1777 monumentalną barokową katedrę w której zobaczyć możemy freski Maulbertscha, wzniesiony w 1764 roku z okazji wizyty cesarzowej Marii Teresy późnobarokowy okazały łuk triumfalny (jedyna tego typu budowla na Węgrzech), wybudowany w 1750 roku kamienny most nad potokiem Gombás, barokowy ratusz z herbami Węgier i biskupa Migazziego oraz kościół Pijarów.
