Boğazkale to niewielka miejscowość w środkowej Turcji, położona na terenie Anatolii. W XIX wieku w pobliżu miasta odkryte zostały pozostałości dawnej stolicy imperium hetyckiego Hattusas. Państwo hetyckie istniało od początków XII wieku p.n.e., a jego największy rozkwit przypadł na XIII i XII wiek p.n.e. Wówczas ich posiadłości obejmowały znaczną część terytorium obecnej Turcji. Hattusa założona została około 2000 rokiem p.n.e. Niespełna trzy wieki później miasto zostało zdobyte i zniszczone przez przez oddziały anatolijskiego króla Anitta. Odbudowane i ufortyfikowane zostało w połowie XVII wieku. p.n.e. na polecenie króla Labarna z Kussary, który w późniejszym czasie przybrał imię Hattusilis I. To właśnie pod jego panowaniem przeniesiona została stolica z Nesy do Hattusy. Wtedy też miasto zostało otoczone potężnymi murami obronnymi z pięcioma monumentalnymi bramami. Upadek Hattusy jak i całego państwa hetyckiego nastąpił około 1200 roku p.n.e. Wycofujący się z tych rejonów Hetyci zmuszeni zostali do opuszczenia miasta, które zaniedbane i zapomniane zaczęło popadać w coraz większą ruinę. Ponownie odkryte i zbadane zostało na przełomie XIX i XX wieku przez niemieckiego archeologa Hugo Wincklera. Dziś po tym potężnym niegdyś mieście świadczą imponujące ruiny w których odnaleźć można pozostałości licznych rezydencji oraz świątyń a także relikty pięciu bram wzniesionych na olbrzymich blokach skalnych. Z uwagi niezwykle cenną i unikalną koncepcję urbanistyczną w 1986 roku ruiny starożytnego miasta Hattuşaş zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
