Mănăstirea Râmeț to kompleks klasztorny w środkowej Rumunii położony w górach Trascău na terenie malowniczej doliny rzeki Geoagiu, około 18 km w kierunku zachodnim od miasteczka Teiuș. Jak głoszą miejscowe legendy świątynia ta założona została przez dwóch mnichów Grenady i Romulusa w 1214 roku. Zapiski historyczne oraz inskrypcje zamieszczone przy wejściu do świątyni wskazują jednak drugą połowę XIV wieku jako czas powstania Monastyru. Jego nazwa pochodzi zaś prawdopodobnie od eremitów (Eremiti), którzy mieli tu swoją świątynię. W XV wieku na terenie klasztoru założona została szkoła, która działała tu nie przerwanie aż do 1762 roku, kiedy to świątynia została najechana i zniszczona przez Austriaków. W kolejnych wiekach zawieruchy historyczne co rusz zakłócały spokojne życie mnichów (a później mniszek). Względny spokój nastał dopiero po odzyskaniu przez Rumunię niepodległości. Nie trwało to jednak zbyt długo, gdyż po II wojnie światowej w czasie rządów komunistów monastyr został przekształcony w schronisko turystyczne. W latach osiemdziesiątych XX wieku na terenie klasztoru wzniesiona została nowa cerkiew św. Piotra i Pawła. Reprezentuje ona typowy dla współczesnej architektury rumuńskiej eklektyzm (w tym przypadku jest to mieszanka stylu mołdawskiego i wołoskiego). Zwiedzając świątynię warto zwrócić uwagę na wyobrażenie Sądu Ostatecznego, gdzie po stronie potępionych widać twarze Lenina i Stalina. Obecnie monastyr zamieszkiwany jest przez około setkę sióstr.
