Sanktuarium w Lourdes - panorama

Lourdes to miasto w południowo-zachodniej Francji u podnóża Pirenejów, które stanowi jeden z największych na świecie ośrodków kultu maryjnego oraz cel licznych pielgrzymek z całej Europy. To właśnie tutaj 11 lutego 1858 roku w pobliżu słynnej Groty Massabielle 14 letniej Bernadecie Soubirous objawiła się Matka Boża, przedstawiając się jej w miejscowym dialekcie: "Que soy era Immaculada councepciou" (Jestem Niepokalane Poczęcie). Objawienia których było w sumie osiemnaście trwały do połowy lipca tego samego roku. W tym czasie dziewczynkę wielokrotnie przesłuchiwali przedstawiciele władzy świeckiej. Po uznaniu objawień i wykupieniu przez miejscową parafię groty wraz z przyległymi terenami, rozpoczęto budowę pierwszego kościoła, który obecnie spełnia rolę krypty. W 1874 roku w miejscu objawień w górnej części groty wzniesiono statuę Madonny z Lourdes, a dwa lata później rozpoczęto budowę monumentalnej neogotyckiej bazyliki Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Świątynia ta nazywana bywa także bazyliką górną, gdyż usytuowana jest nad kryptą oraz trzecim kościołem na terenie sanktuarium, który wybudowano w latach 1883-1899 (bazylika Różańcowa). Serce sanktuarium stanowi naznaczona obecnością Maryi - Grota Massabielle, przy której licznie wierni poszukują bezpośredniego kontaktu z sacrum. Powagi miejscu dodaje panująca tu cisza, zakłócana jedynie szumem przepływającej obok rzeki Gave de Pau. Lourdes słynie także z odkrytego przez Bernadettę źródła, którego woda rzekomo posiada cudowne właściwości. Zanotowano do tej pory blisko 70 przypadków osób (potwierdzonych przez kościół), które po wypiciu lub polaniu ran wodą z owego źródła doznały cudownego uzdrowienia. Każdego roku sanktuarium odwiedzane jest każdego roku przez blisko 6 milionów wiernych z całego świata.

Zamek

Odwiedzając Lourdes warto także wybrać się do górującego nad miastem monumentalnego średniowiecznego gotyckiego zamku. W swoim obecnym kształcie warownia powstała na przełomie XIV i XV wieku. Do końca IV wieku zamek stanowił własność hrabiów de Bigorre, kiedy to przeszedł w ręce władców Francji. Obecnie w murach warowni ma swoją siedzibę Muzeum Pirenejów.

mail

Multimedia