Wyspy Poncjańskie to malowniczy archipelag włoskich wysp wulkanicznych na Morzu Tyrreńskim, położony przy zachodnim wybrzeżu Półwyspu Apenińskiego. Według miejscowych legend nazwa archipelagu pochodzi od imienia sławnego Poncjusza Piłata, rzymskiego prefekta Judei, który przewodził procesem Jezusa Chrystusa i zatwierdził jego wyrok. Największą wyspą (od której bierze swoją nazwę cały archipelag) jest Ponza, którą zamieszkuje około 4 tysiące mieszkańców. Pozostałe wyspy wchodzące w skład całego archipelagu to Ventotene, Palmarola, Zannone, Gavi i Santo Stefano. Największe wyspy Ponza i Ventotene zamieszkiwane były już w czasach starożytnych. Fenicjanie i Grecy mieli tu swoje porty, a Rzymianie używali ich jako schronienia a także miejsca zsyłki więźniów politycznych. W średniowieczu wyspy były wielokrotnie atakowane i przejmowane przez Saracenów i piratów w skutek czego zostały opuszczone. Powrót ludności nastąpił dopiero w XVIII wieku, kiedy to wyspy zostały włączone do Królestwa Neapolu, a w późniejszym czasie Królestwa Włoch.
Obecnie liczne malownicze plaże oraz groty sprawiają, że Wyspy Poncjańskie stały się popularnym celem wycieczek turystów. W sezonie letnim do Ponzy i Ventotene kursują regularnie promy z licznych portów w okolicach Rzymu i Neapolu. Największą popularnością wśród turystów przybywających na Poznę cieszy się kamienna plaża Chiaia di Luna, do której prowadzi wydrążony w skale stary tunel. Ostatnio jednak część plaż (np. Half Moon Beach) została zamknięta dla turystów. Powodem tego są spadające kamienie z wielkich urwisk otaczających plaże, które stanowią poważne zagrożenie dla przebywających pod nimi ludzi. Odwiedzając Wyspy Poncjańskie warto też wybrać się w rejs statkiem czy motorówką wokół największej wyspy Ponzy i zobaczyć liczne malownicze zatoczki, skalne groty czy potężne naturalne kolumny wyrastające z wody.
