Wzgórze Salve Regina w Sandomierzu
Przyroda

Salve Regina to malownicze i owiane licznymi tajemnicami stożkowe wzniesienie w Sandomierzu, położone w południowo-zachodniej części miasta na terenie osiedla Krakówka. U podstawy wzgórze ma średnicę 40 metrów i kilkanaście metrów wysokości. Wedle jednej z hipotezy pochodzi prawdopodobnie z VII wieku i należy do tego samego typu kurhanów (grobowców dawnych władców), co Kopiec Kraka w Krakowie. Na szczycie wzgórza znajduje się figura z krzyżem ozdobiona płaskorzeźbą Matki Boskiej z Dzieciątkiem, która ustawiona została tu na pamiątkę Konfederacji Barskiej. Jak podają przekazy napis "Salve Regina" na kopcu wyryli i prochem wypalili konfederaci barscy lub stacjonujący w pobliżu żołnierze polscy armii Księstwa Warszawskiego. Dziś Wzgórze Salve Regina jest jednym z ulubionych miejsc spacerowych mieszkańców Sandomierza. Przychodzą tu często zakochane pary, rodziny z dziećmi czy pojedyncze osoby. Ze wzgórzem związanych jest wiele miejscowych legend. Według jednej z nich, kopiec usypano ponad stosem ciałopalnym pochodzącym jeszcze z czasów pogańskich. Inna mówi, że było to miejsce pochówku zamordowanych przez Mongołów, 49 ojców Dominikanów. Wtedy to potężny byk wyrwał się z klasztornej obory i ruszył w pościg za najeźdźcami. A kiedy nie mógł ich dopędzić, usypał racicami kopiec, na którym rogami wyrył napis: "Salve Regina". Były to pierwsze słowa pieśni śpiewanej przez Dominikanów podczas ich męczeństwa zadawanego przez wroga.

Salve Regina

Salve Regina z łaciny "Cześć Królowej" to antyfona (werset rozpoczynający i kończący modlitwę ) ku czci Najświętszej Maryi Panny, śpiewana w Kościele katolickim od dnia Najświętszej Trójcy (niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego) aż do Adwentu. Antyfona ta kończy również modlitwę różańcową i jest często używana w czasie pogrzebów. Autorstwo łacińskiego oryginału przypisywane jest św. Hermanowi z Reichenau.