Tower of London

Zabytki

Tower of London czasem nazywana Londyńską Tower to budowla warowna i pałacowa monarchów Anglii, położona w części Londynu zwanej City nad północnym brzegiem rzeki Tamizy. Początki twierdzy sięgają drugiej połowy XI wieku, kiedy to król Anglii i książę Normandii, Wilhelm I Zdobywca (1028-1087) polecił wznieść tu pierwsze umocnienia. Jakiś czas później zostały one zabudowane kolejnymi budynkami i wieżami, a całość otoczono podwójnym pierścieniem murów obronnych z fosą. Na zewnętrzny dziedziniec spoglądają wewnętrzne mury, wzmocnione cylindrycznymi wieżami. Obecnie najstarszą budowlą całego kompleksu jest ozdobiona czterema wieżyczkami tzw. Biała Wieża (White Tower). Wzniesiono ją w 1094 roku z kamienia i wybielono niespełna dwa stulecia później. Na terenie fortecy utworzono m.in. arsenał oraz mennicę. Budowla mieści także doskonale strzeżoną siedzibę królewską zwaną Queen's House. Władcy nie przepadali jednak za skromną siedzibą w ponurym otoczeniu i utrzymywali tę wątpliwych wygód rezydencję jedynie na wypadek zagrażającego im niebezpieczeństwa. Ostatnim, który rzeczywiście tu mieszkał był Jakub I Stuart (1566-1625), Szkot, który nie czuł się w Anglii bezpiecznie. Niegdyś w masywnej Jewel Tower (Wieży Klejnotów) spoczywały Klejnoty korony brytyjskiej. Obecnie przechowywane są nadal na terenie Tower w Jewel House, stanowiącym część Waterloo Barracks. Niestety najstarsze insygnia władzy przepadły za czasów Cromwella, sprawującego wadzę lorda protektora, który bezdusznie przetopił i sprzedał wszystko, co można było spieniężyć.

W twierdzy Tower monarchowie przechowywali wszystko, co wymagało najstaranniejszego pilnowania, czyli swój skarbiec oraz więźniów stanu. Przez stulecia Tower of London było ponurym więzieniem i symbolem surowych sądów, kar, tortur i egzekucji. Jak głoszą legendy było to miejsce, z którego podobno nie było ucieczki. Główne wejście znajdowało się zaraz nad wodą do którego podpływało się łódkami i tam prowadzono więźniów do celi. Byli oni wprowadzani przez położoną tuż nad Tamizą Traitor's Gate (Bramą Zdrajców). Czasami egzekucje odbywały się bez sądów. Uwięzieni po prostu znikali ze świata żywych i nikt o nich więcej nie słyszał. Tak stało się z dwoma synami Edwarda IV. Zginęli oni w Bloody Tower (Krwawej Wieży) z ręki, czy też na polecenie, swojego stryja i opiekuna lorda protektora, który jako Ryszard III przywłaszczył sobie ich koronę. Ponadto więziono tu także m.in. króla Anglii Henryka IV, królową Annę Boleyn, Thomasa More'a, Thomasa Cromwella, Jane Grey, żeglarza Waltera Raleigha, a w 1941 roku jednego z przywódców nazistowskiej III Rzeszy, Rudolfa Hessa.

Obecnie Tower of London stanowi popularną atrakcję turystyczną Londynu. Budowla (łącznie z Bramą Zdrajców) pilnowana jest przez charakterystycznie ubranych strażników, nazywanych Yeomen Warders lub ptocznie "beefeaterami" (zjadaczami wołowiny). Powołał ich Henryk VII w 1485 roku, rekrutując spośród średniorolnych chłopów (yeomen) mających. Wynagrodzenie strażników musiało być zawsze na tyle wysokie, by mogli sobie pozwalać na solidne befsztyki - stąd ich przydomek. Po dziś dzień mieszkają oni tu wraz ze swoimi rodzinami i opiekują się zwiedzającymi. Noszą ciemnogranatowe, czerwono laminowane mundury ozdobione królewska koroną i inicjałami aktualnie panującego. W twierdzy są przechowywane liczne zbroje, broń, klejnoty oraz insygnia koronacyjne (królewski pierścień i jabłko oraz berło z krzyżem i największym na świecie brylantem Cullinanem I, a także korona brytyjska zdobiona drugim co do wielkości na świecie brylantem Cullinanem II).

Ciekawostki

• Symbolem Tower są kruki. Jedna z miejscowych legend głosi, że dopóki na wieżach Tower będą żyły kruki, tak długo trwać będzie imperium brytyjskie.