Dolina Loary

Regiony

Loara to najdłuższa rzeka we Francji, ciągnąca się na długości 1020 kilometrów. Jej źródła znajdują się na stokach Gerbier-de-Jonc we wschodniej części Masywu Centralnego, a uchodzi do Zatoki Biskajskiej (Ocean Atlantycki). W środkowym biegu rzeki oraz jej dopływach znajduje się kraina historyczna zwana Doliną Loary (Le Val de Loire) na terenie której znajduje się przeszło 300 średniowiecznych renesansowych zamków oraz pałaców doby oświecenia. Dolina Loary określana jest także często mianem Ogrodu Francji, a także stanowi kolebkę języka francuskiego. Jest znana i podziwiana nie tylko za liczne zamki ale i architekturę takich miast jak Chinon, Nantes, czy Orlean. Historia osadnictwa na tych terenach sięga czasów starożytnych, kiedy osiedlili się tu Galowie. Jednak koncepcja budowy nowych okazałych pałaców pojawiła się dopiero w połowie XV wieku po powrocie Walezjuszów z wojen w Italii. Czasy pokoju i ostoi spowodowały, że nie było już sensu wznosić warownych twierdz. Architektura militarna ustąpiła włoskiej elegancji oraz przepychu. I tak na południe od Paryża, w dolinie Loary włoscy architekci wznieśli w nieznanym dotąd stylu nowe siedziby i przebudowali stare. Na włoską lekkość nałożyło się francuskie esprit, masywność miejscowego budulca i tradycje lokalnych rzemieślników.

Jednym z największych i najwspanialszych zamków w Dolinie Loary jest Château de Chambord. Ta imponująca renesansowa rezydencja ta wzniesiona została w XVI wieku z inicjatywy ówczesnego króla Francji - Franciszka I Walezjusza (1494-1547). Mimo wysiłków Domenica da Cortony (1465-1549) nadania zamkowi włoskiego stylu powstała ogromna i masywna bryła daleka od lekkości. Budowla ma 440 pomieszczeń, mnóstwo wież, wieżyczek, kominów (przypominających z daleka miniaturowe miasto) i otacza ją 34 kilometrowy mur. By zaszczepić włoską sztukę na francuskim gruncie król sprowadził nad Loarę samego Leonarda da Vinci by ten zaprojektował wnętrza rezydencji. W swojej długiej historii Chambord miał także polski epizod. Ludwik XV podarował zamek swojemu polskiemu teściowi. Ten pozorny królewski gest pozwolił utrzymać Stanisława Leszczyńskiego z dala od Wersalu. Zdetronizowany król Polski władał Chambord w latach 1724-1733.

Kolejnym wartym uwagi zamkiem w Dolinie Loary jest rezydencja królewska w Blois. Ta imponująca budowla stanowi wzorzec francuskich pałaców na planie podkowy z dziedzińcem od frontu i ogrodem z tyłu. W swoim obecnym kształcie zamek powstał na przełomie XV i XVI wieku na polecenie Ludwika XII (1462-1515) poprzez rozbudowę starej średniowiecznej siedziby książąt orleańskich i hrabiów Blois. Przez wieki posiadłość pozostawała siedzibą wielu królów Francji i zarazem była świadkiem wielu intryg dworskich. Rozegrało się tu m.in. wiele dramatycznych wydarzeń z udziałem królów Ludwika XII, Franciszka I i Henryka III. Tutaj też został zamordowany Ludwik Orleański, podobnie jak książę Gwizjusz podejrzany o spiskowanie przeciwko Henrykowi III.W Dolinie Loary zachowały się także średniowieczne zamki, które nie przeszły włoskiego "liftingu". Jest nią m.in. słynna warownia w Meung-Sur-Loire, nazywana także często Zamkiem o Dwóch Twarzach. Odwiedzając Dolinę Loary warto także zobaczyć m.in. zamek Chenonceau, zamek w Villandry, zamek w Sully-Sur-Loire, zamek w Chaumont czy zamek w Saumur z którego wieży rozpościera się przepiękny widok na miasto oraz Loarę. Nieodłącznym elementem wielu zamków są ogrody i parki. Niektóre z rezydencji znane są głównie z powodu właśnie ogrodów, a przy niektórych istnieją festiwale ogrodów - swego rodzaju artystyczno-przyrodnicze twory. W regionie produkowane są także wyborne wina, z których na uwagę zasługują m.in. trunki wyrabiane w Sancerre. Dolina Loary stanowi jeden z najchętniej odwiedzanych przez turystów regionów Francji. W 2000 roku środkową część doliny rzeki, pomiędzy ujściami Maine i Sully-sur-Loire wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Ciekawostki

• W czasie rewolucji francuskiej część zamków została zburzona lub splądrowana, a ich dawni właściciele stracili życie na gilotynie.