Rugia

Wyspy

Rugia (Rügen) to największa niemiecka wyspa, położona w południowo-zachodniej części Morza Bałtyckiego. Od stałego lądu oddziela ją wąska cieśnina Strelasund, nad którą w 1936 roku przerzucono most drogowo-kolejowy Rügendamm. Obok niego w 2007 roku powstała kolejna przeprawa zwana Rügenbrücke. Jest to most autostradowy o długości 4097 metrów, który jest najdłuższa tego typu konstrukcją w Niemczech. Na wyspę dostać się można także drogą wodną (promem) lub powietrzną (lotnisko znajduje się 8 kilometrów na południe od Bergen). Po Rugii można poruszać się samochodem lub autobusem (kursują one praktycznie do wszystkich atrakcji wyspy). Pomiędzy Putbus a Göhren (przez Binz i Sellin) kursuje zabytkowa kolejka wąskotorowa kolejka Rasender Roland (Szalony Roland).

Historia

Historia osadnictwa Rugii sięga wczesnego średniowiecza, kiedy to słowiańskie plemię Ranów, założyło to swoje grody wraz z pogańskim ośrodkiem kultu religijnego - Ankoną. Czczono tu słowiańskiego boga Świętowita. W 1168 roku Rugię podbili Duńczycy, a od 1325 roku wyspą władali książęta pomorscy z dynastii Gryfitów. Po zawarciu traktatu westfalskiego w 1648 roku Rugia wraz z Pomorzem Przednim (Vorpommern) na blisko dwa stulecia włączona została do Szwecji, a w 1815 roku po Kongresie Wiedeńskim stała się częścią Królestwa Prus. W latach 1936-1937 w czasie gdy Niemcami rządzili naziści wybudowali oni na wyspie w miasteczku Prora monstrualny ośrodek wypoczynkowy, zwany przez miejscowych Kolosem z Prory (Koloss von Pror). Jest to pozbawiony balkonów długi (cięgnie się wzdłuż wybrzeża przez 4,5 km) kilkupiętrowy szary budynek z małymi oknami do złudzenia przypominający koszary. Obecnie wyspa należy do Niemiec i stanowi część kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie. Na Rugii spotkać można pochodzące z neolitu megalityczne grobowce, a także kurhany z epoki brązu. Do ich budowy wykorzystywano ogromne głazy narzutowe przywleczone tu przez lądolód skandynawski. Dowodzą one, że osadnictwo na wyspie ma kilkutysięczną historię.

Rugia jest silnie rozczłonkowana co powoduje, że mimo stosunkowo niedużych rozmiarów (około 50 km średnicy) jej linia brzegowa liczy 574 km. Na północno-wschodnim brzegu wyspy (półwysep Jasmund) znajdują się wysokie śnieżnobiałe klify z których za najbardziej imponujący uchodzi mierzący 118 metrów słynny Tron Królewski (Königstuhl) tworzący klif Stubbenkammer. Związana jest z nim legenda głosząca, że tylko ten może zostać królem wyspy komu się uda wspiąć na jego wierzchołek. Zważywszy, że Rugia nigdy nie miała króla, można przyjąć, że nikomu nie udało się sprostać temu zadaniu. Złośliwi jednak twierdzą, że wyczynu tego dokonał król szwedzki Karol XII, który w 1715 roku z klifu obserwował bitwę morską z Duńczykami. Königstuhl spopularyzowany został przez XIX wieczny romantyczny obraz namalowany przez niemieckiego artystę Caspara Davida Friedricha (1774-1840). Innym niezwykle malowniczym i fotogenicznym klifem jest Wissower Klinken ponad którym rozciągają się bukowe lasy. W 1990 roku pas kredowego wybrzeża klifowego wraz z pierwotnym lasem bukowym rosnącym na grzbiecie wzgórz Stubnitz i północną częścią miasta portowego Sassnitz objęte zostały Parkiem Narodowym Jasmund (Nationalpark Jasmund). Na jego obszarze znajduje się także najwyższe wzniesienie Rugii - Piekberg (161 metrów n.p.m.). Wzdłuż zachodniego wybrzeża Rugii ciągnie się podłużna wyspa Hiddensee. Ma 17 km długości i zaledwie 1,8 km szerokości. Jest tu zaledwie kilka wiosek, w których łącznie żyje około 1300 osób. Najciekawsza miejscowość to Kloster w której znajduje się skromy kościół z przykościelnym cmentarzem na którym warto znaleźć nagrobek znanego pisarza Gerharta Hauptmana.

Obecnie na Rugii znajdują się liczne miejscowości wypoczynkowe oraz uzdrowiskowe. Specyficznego uroku wyspie nadają nie tylko piękne i malownicze krajobrazy czy przyroda, ale przede wszystkim szczególna atmosfera kurortów i kąpielisk,w których niemal na każdym kroku czuje się dyskretny powiew elegancji z czasów belle epoque. Wyspę zdobią wytworne, pieczołowicie odrestaurowane XIX wieczne pensjonaty z ażurowymi balkonami, wieżyczkami czy oszklonymi werandami. W owym czasie Rugia stała się popularnym miejscem wypoczynkowych gdzie spędzały wakacje takie znamienite osobistości jak m.in. Albert Einstein, Tomasz Mann, Otto Bismarck czy Johannes Brahms. W czasach III Rzeszy, a później NRD wypoczywały tu także najwyższe władze państwowe. Jednym z największych i najpopularniejszych miast jest usytuowane na północno-wschodnim wybrzeżu (nad zatoką Prorer Wiek) Sassnitz. Jego główną atrakcją jest ciągnące się po falochronie blisko półtorakilometrowe molo. Sassnitz stanowi także popularną bazę wypadową dla miłośników nurkowania planujących wyprawę do wraku polskiego promu Jan Heweliusz, który w wyniku niesłychanie silnego sztormu zatonął w 1993 roku zatonął u wybrzeży Rugii. Innym popularnym ośrodkiem turystycznym jest miasteczko Sellin. Szczyci się ono blisko 400 metrowym molem oraz usytuowanym przy nim fotogenicznym budynkiem zwanym Brückenhaus (jeden z symboli wyspy). Mieści się w nim restauracja oraz wielka sala balowa. Obowiązkowym punktem programy dla osób zwiedzających wyspę jest usytuowany pośród malowniczych lasów okazały zamek myśliwski Granitz. Rezydencja wzniesiona została w latach 1837-1851 z polecenia księcia Wilhelma Malte zu Putbus. Obecnie w jej murach mieści się muzeum z bogatką kolekcją zwierzyny łownej. Dla gości udostępniony jest także znajdujący się na wieży taras widokowy z którego rozpościera się przepiękna panorama całej wyspy.

Ciekawostki

• Na Rugii znajduje się najmniejszy niemiecki park narodowy - Nationalpark Jasmund. Założony został w 1990 roku i zajmuje powierzchnię zaledwie 3003 hektarów.